Recykling, czyli ponowne wykorzystanie czegoś, co zostało już wcześniej użyte. Dziecko drze kartki na jak najmniejsze kawałeczki / mogą być gazety, rysunki/ R. wsypuje je do wysokiej miski i zalewa wrzątkiem tak, aby całość była pod wodą. Odstawia miskę, aby papier mocno nasiąknął wodą.
Jak powstaje zwykły papier? Z czego się go produkuje? R. krótko opowiada dzieciom o tym, jak powstaje papier. Może posłużyć się informacjami:
Najlepszy i najtrwalszy papier powstaje z drewna. Gdy drzewa są już wysokie, drwal je ścina, a w zamian sadzi nowe drzewa, tak aby w lesie zawsze była równowaga. Drwal odcina gałęzie drzew i same pnie, zawozi do fabryki papieru, czyli papierni. W papierni specjalne maszyny zdejmują korę z drzew, a pozostały środek rozdrabnia się na drobne włókno. Do włókna dodawane są różne składniki, między innymi barwnik, aby kartka była biała, oraz makulaturę, czyli papier użyty wcześniej, np. stare książki, gazety. Z takiej masy robi się długie rolki papieru, które tnie się później na kartki odpowiedniej wielkości. Na powstałych kartkach można drukować książki, gazety albo używać ich do rysowania.
R. pokazuje dzieciom mikser i mówi: Mikserem rozdrobnimy podarte przez was wcześniej kartki papieru. Musimy to robić bardzo ostrożnie, żeby przygotowywana przez nas masa się nie wylała. Nie wolno wkładać rąk do miski podczas pracy. R. miksuje papier w misce – mówi: Teraz mamy już gotową pulpę do robienia papieru czerpanego, możemy ją ozdobić, dodając kwiaty, barwniki i brokat. Dziecko wkłada ramę stara rama z naciągniętą firanką z drobnymi oczkami, do kuwety – lub dużej szerokiej miski, przy pomocy R. nakłada na ramę cienką warstwę pulpy. Dziecko delikatnie porusza ramą w kuwecie tak, aby pulpa została równomiernie rozprowadzona po całej ramie. Następnie dziecko z R.. zdecydowanym ruchem wyjmują ramę z kuwety,/miski/ trzymając ją w poziomie tak, aby woda ściekała do kuwety. Kiedy woda przestanie kapać, kładą ramę z papierem na ręcznikach.. Gdy papier jest już odsączony, dziecko odwraca ramkę do góry nogami, delikatnie pukając – tkanina razem z papierem powinna odczepić się od ramki. Dziecko zanosi tak wykonany papier w ciepłe miejsce.
Natalia Łasocha
Wczesnym rankiem idź do lasu, Dzieci palcami wskazującymi na przemian „spacerują” po plecach R. lub innego domownika
drwal tam drzewa tnie. Krawędzią dłoni delikatnie kreślą linię w poprzek jego pleców.
Potem wielką ciężarówką do papierni jadą pnie. Pięść jednej dłoni przesuwają wzdłuż pleców.
Duży kawał drewna weź i długo nie czekaj, Chwytają kolegę, R. za ramiona.
na drobne kawałki porządnie go posiekaj. Krawędziami obu dłoni delikatnie stukają go po plecach – od góry do dołu i od dołu do góry.
Dodaj barwnik, jaki chcesz, jeszcze klej i woda, Delikatnie dotykają jego szyi, a następnie jednego i drugiego ucha.
w wielkiej kadzi to wymieszaj i masa gotowa. Palcem wskazującym kreślą koła na plecach R. lub kolegi.
Teraz trudne jest zadanie, lecz się nie poddawaj,
na podłużnych sitach tę masę rozkładaj. Palcami obydwu dłoni przesuwają od po plecach od góry do dołu.
Dużo cierpliwości teraz potrzebujesz,
masa schnie, a ty ją dzielnie po trochu wałkujesz. Całą powierzchnią obu dłoni gładzą plecy od góry do dołu.
Kiedy papier już gotowy, zwiń go w wielkie bele,
taki papier co dzień ma zastosowań wiele. Dzieci dobierają się w pary. Jedno dziecko z pary turla kolegę po dywanie.
Barbara Borowska