„ Nutki”
Jedna nutka – druga nutka,
ta radosna – a ta smutna.
Obie nutki, tak jak inne,
mają dom na pięciolinii.
Jedna nutka siadła w kącie,
w oczach łezki ma błyszczące,
bo próbuje i nie może
żadnym kluczem drzwi otworzyć.
Na to mówi druga nutka:
– Nie rozpaczaj, nie trać głowy!
Drzwi do domu otworzymy
czarnym kluczem wiolinowym.